bağırsak enfeksiyonlu 6. hastalık kokteyli :))

heyo ben geldim :)) gene kaybolmuşum bu aralar evin,çocuğun , kocanın arasında. kendimi unutmuşum . aaa ama dedim benim bir bloğum var kafa dağıtıyorum orada ben , yalnız olmadığımı görüp seviniyorum bi bırakın ayol 5 dakika :) kendime geleyim

bizim oğlanın salgına yakalanmasını yazmıştım malum bakterili bir kaka , yeşil sulu ishal şeklinde ve ateş eşliğinde .. 5 gün süren tedaviden sonra kaka da normale dönünce tamam dedik çok şükür atlattık . ama öyle olmamış bacılar :) tam bir hafta sonra hafif bir ateş baş gösterdi dişe bağladım ama ertesi gün hemen kaka tahlilini yaptırdım ve temiz çıktı tahlile de güvenerek 3 günlük ishalini de diş dolayısıyla sallamadım ama kaka yeşile ve sümüksü bir yapıya ulaşınca eşime dedim iyi bir doktora gidelim buradakiler anlamadı durumu . sonra kendi çocuk doktorumu buldum sağolsun çok tatlı bir doktor. sakin, güler yüzlü , cana yakın . tahlil istemeden teşhisi koydu .

sonra ertesi gün aniden ateş düştü , ishali ilaçların da etkisiyle azalarak bitti ertesi sabah bir uyandım bizim oğlanın yüzü benek benek :))
ve aklıma gelen başıma geldi 6. hastalık !
72 saat düşürülemeyen ateş ve hemen sonrasında yüzde ve vücutta döküntüler .
anlayacağınız bizim oğlan ishalinin arasına bir de 6. hastalığı sıkıştırmış , iyileşmiş de biz anlamamışız :))

bu arada 6 . hastalık mı ishali tetikledi? yoksa yeşil sulu kaka yalnızca bağırsak enfeksiyonunda mı baş gösterir bilemedim ama feci feci feci bir 15 gün daha geçirdim . oğlum da ben de yeni kendimize geldik :))

ha bu arada samet artık  yürüyor :))

sevgiyle kalın !

duyurulur !

http://benimtutkumm.blogspot.com.tr/2015/07/blog-tasarm-cekilisi.html 

bu makyaj, kozmetik bloglarını özellikle takip ediyorum. kendimi saldığım zaman , ya da yeni ürünlerden bi haber olduğum zaman , ya da bir şeye ihtiyacım olduğunda hemen bu güzel makyaj, kozmetik ve bakım bloglarını inceliyorum .
hem de kendime geliyorum . heves geliyor o yorgunluğumu biraz olsun alıyor .

benim tutkum da bunlardan biri . ve şimdi çekiliş yapmış hem de süper bir çekiliş.
inşallah bana çıkar hahah :))
siz de katılın canlarr :)

evde anne mi , çalışan annemi ?

bana kelek yaptın feleeeekk  :))
kendimi şu klozet reklamındaki çile diye şarkı söyleyen bir elinde fırça bir elinde deterjan olan kadın gibi hissediyorum.

motive değilim , yorgunum , stresliyim , sinirliyim... gene çok yıprandım,yalnız kaldım ...geçen gün koltukta ellerim kafamda saçımı başımı yolarak '' ben boşa mı kürek çekiyorum , ne yapsam olmuyor , yetişemiyorum , yeter artık '' diye krizler içinde buldum.

yok abi tecrübeyle sabit. evde olduğun zaman evin külkedisine dönüyor insan.her gün temizlik yapar oldum , ama temizlik yapmak ya da çocukla ilgilenmek de değil evde kuş gibi bi oraya koşturuyorum , bir buraya , oradan alıyorum öte tarafa koyuyorum. akşama ne pişirsem,samet ne yer diye akşamı yapıyorum. kafam durdu bu aralar. misal çocuğun altını değiştiriyorum ya , samet bezi almasın diye arkama saklıyorum . işim bitiyor ben bezi arkama sakladığımı unutuyorum samet hemen elini arkama atıp ( o bezden de ne anlıyorsa muzur ) bezi arıyor ve  benim jeton ancak o zaman  tak diye düşüyor ! unutkanlığın , dikkat dağınıklığının haddi hesabı yok!  kocaya senin gözünün üstünde neden kaşın var diye muhtelif sorularla judo girişimlerinde bulunmam da cabası ! tüm hırsımı ondan çıkarır oldum . gerçi o da hakketmiyor değil yani .
sabahın 7 sinde uyanıp akşama kadar uyumadan hem çocuk hem evle ilgilenip onu da yatarken gördüğüm zaman saldırmak istiyorum . tamam sabah 4 te işe gidiyor, öğlen 3 ten önce gelmiyor . uykusuz ama benim kadar olamaz . kabul etmiyorum. çünkü o yorgun olduğu zaman 'çok kötüyüm hayatım ben biraz yatıyım' diyebiliyor , ama ben saç baş dağınık halde ,suratım uykusuzluktan sararmış , gözlerimin altı kararmış vaziyete geldiğimde bile bunu söyleyemiyorum.

samet büyüdü , yaşına girdi , bu yaşına kadar emzirdim . emzirecem dedim emzirdim, kendim büyütücem dedim büyüttüm ama tamam buraya kadar. artık kesinlikle çalışmak istiyorum . çalışınca daha düzenli bir hayat oluyor hem de her anlamda ev açısından da , manevi açıdan da, maddi açıdan da. en önemlisi kendi ruh sağlığım için bunu ciddi ciddi düşünmeye başladım artık.

çalışıp , çocuğuma bakamıyorum vicdanını yapan annedaşlarıma sesleniyorum . yapmayın kızlar , evde olup kafayı yiyip etrafınızdakilere de yedirteceğinize , çalışın kendinize ve ailenize daha kaliteli zamanlar ayırın . evet bebeklik dönemi hassas bir dönemdir . onun için hiç bir şey söyleyemem ama 1 yaşından itibaren yavaş yavaş eski hayatımıza ve kilolarımıza yumuşak bir dönüş yapmaya başlamalıyız. kendi psikolojimiz için bu gerekli !
bilmem siz ne düşünürsünüz?